Στο μάθημα αναπτύσσονται διεξοδικώς θέματα όπως οι σημασιολογικές μονάδες και οι σχέσεις τους στην εκάστοτε γλώσσα, οι διαφορές των γλωσσών ως προς τη δήλωση της ίδιας εμπειρίας κά. Παρουσιάζονται οι σημαντικότερες Γραμματικές Θεωρίες και γίνεται εκτενέστερη αναφορά στη Λειτουργική Γραμματική του Α. Martinet και στη Συστημική Λειτουργική Γραμματική του ΜΑΚ Halliday. Παρουσιάζεται η έννοια της Μεταφραστικής Μονάδας και ερευνάται η αποτελεσματικότητά της στη Διδακτική της Μετάφρασης. Εξετάζεται η επίδραση του περικειμένου στη χρήση της γλώσσας. Γίνεται διεξοδική αναφορά στη γλωσσική ποικιλία με ιδιαίτερη έμφαση στις διαλέκτους και τα επίπεδα λόγου των γλωσσών εργασίας των φοιτητών.

Συζήτηση επί των ασκήσεων μετάφρασης. Ανακεφαλαίωση των σημαντικότερων σημείων της διδαχθείσας ύλης.

Halliday M.A.K. & Hasan R. (1980) Cohesion in English London & New York: Longman.

Vinay J.P. & Dalbernet J. (1958/1977) Stylistique comparée du français et de l’anglais. Paris, Didier.

Γούτσος Δ. (2012) Γλώσσα: κείμενο, ποικιλία, σύστημα. Αθήνα: Κριτική.

Κλαίρης, Χ. (2007), Λειτουργική Γλωσσολογία, Μτφ. Ε. Σελλά-Μάζη, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Μπαμπινιώτης Γ. (1980) Θεωρητική Γλωσσολογία Αθήνα: Ιδιωτική έκδοση.

Σελλά, Ε. και Μπατσαλιά, Φ. (2010), Γλωσσολογική προσέγγιση στη Θεωρία και τη Διδακτική της Μετάφρασης, Αθήνα: Παπαζήσης.

Τσίγκου (2014) «Η τύχη της γλωσσικής ποικιλίας ως φορέα πολιτισμού στη μετάφραση». Πρακτικά της 4^ης Συνάντησης Ελληνόφωνων Μεταφρασεολόγων, 23-25 Μαΐου 2013 – Θεσσαλονίκη.

Τσίγκου Μ. (2010) «Σύντομη εισαγωγή στις σχέσεις γλωσσολογίας και μετάφρασης (με παραδείγματα από το ζεύγος Γαλλικής-Ελληνικής)» in Dictio 3, Επιστημονική Επετηρίδα – Υearbook 2008-2009. Κέρκυρα: Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας. 225-250.

Τσίγκου Μ. (2011) Γλωσσολογία και Μετάφραση: Προσεγγίζοντας τη Μεταφραστική Μονάδα. Αθήνα: Δίαυλος.

To μάθημα είναι δίωρο και γίνεται δια ζώσης με τη μορφή διάλεξης με διαλεκτική μέθοδο αλλά και με τη βοήθεια PowerPoint και διαδικτυακού υλικού. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα δίνεται άσκηση εφαρμογής των θεωρητικών γνώσεων από τους φοιτητές με επιλεγμένα παραδείγματα από την ελληνική και άλλες γλώσσες. Οι ασκήσεις εφαρμογής αποτελούν βασικό κομμάτι της μεθόδου εκμάθησης.

Χρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία.

Η αξιολόγηση των φοιτητών γίνεται καθ’ όλη τη διάρκεια του εξαμήνου με κριτήριο τη συμμετοχή τους στη διδακτική διαδικασία και την ανταπόκρισή τους στην επεξεργασία των ασκήσεων. Η τελική αξιολόγηση και βαθμολόγηση γίνεται με γραπτές εξετάσεις ή με απαλλακτική εργασία.