Ζητήματα κριτικής της λογοτεχνικής μετάφρασης με αναφορά σε ελληνικά μεταφράσματα της ξένης λογοτεχνίας από τις απαρχές έως σήμερα. Θεωρητική συζήτηση, ανάλυση-ερμηνεία-κριτική.

Η μελέτη σημαντικών πτυχών της ιστορίας των ελληνικών μεταφρασμάτων της ξένης λογοτεχνίας σε επίπεδο θεωρητικού (κριτικού) προβληματισμού και ανάγνωσης λογοτεχνικών μεταφρασμάτων.

1η εβδομάδα: Εισαγωγή. Μία γραμματολογική ανασκόπηση ελληνικών μεταφρασμάτων της ξένης λογοτεχνίας από τις απαρχές έως τον 18^ο αιώνα.

2η εβδομάδα: Εισαγωγή. Μία γραμματολογική ανασκόπηση ελληνικών μεταφρασμάτων της ξένης λογοτεχνίας από τις απαρχές έως τον 18^ο αιώνα (ΙΙ)

3η εβδομάδα: Ο 18^ος αι. Νεοελληνικός Διαφωτισμός. Οι δεκαετίες πριν από την Επανάσταση.

4η εβδομάδα: Σολωμός. Οι Επτανήσιοι. Οι Φαναριώτες και η Αθηναϊκή Σχολή. Ελληνικός ρομαντισμός.

5η εβδομάδα: Ο 20ός αιώνας. Στιγμιότυπα ελληνικών μεταφρασμάτων ξενόγλωσσης λογοτεχνίας.

6η εβδομάδα: Οι Επτανήσιοι.

7η εβδομάδα: Οι Επτανήσιοι (ΙΙ).

8η εβδομάδα: Οι Επτανήσιοι (ΙΙI).

9η εβδομάδα: Καρυωτάκης (1927)

10η εβδομάδα: Παλαμάς (1930)

11η εβδομάδα: Παπατσώνης.

12η εβδομάδα: Σεφέρης.

13η εβδομάδα: Ελύτης.

Βαγενάς, Νάσος 2004. Ποίηση και μετάφραση, Αθήνα, Στιγμή, α’ δημ. 1989.

Ελύτης, Ο. 1996. Δεύτερη γραφή, Αθήνα, Ίκαρος.

Καρυωτάκης, Κ. 1972. Ποιήματα και πεζά, επ. Γ. Π. Σαββίδης, Αθήνα, Ερμής [από τα Ελεγεία και σάτιρες, 1927].

Κασίνης, Γ. 2006. Βιβλιογραφία των ελληνικών μεταφράσεων της ξένης λογοτεχνίας, ΙΘ’-Κ’ αι (πρώτος τόμος), 1801-1900, Αθήνα, Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφέλιμων Βιβλίων.

Κασίνης, Γ. 2013. Βιβλιογραφία των ελληνικών μεταφράσεων της ξένης λογοτεχνίας, ΙΘ’-Κ’ αι. (δεύτερος τόμος), 1901-1950, Αθήνα, Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφέλιμων Βιβλίων.

Κεντρωτής, Γιώργος. Μελέτες για το μεταφραστικό έργο των Επτανησίων, π.χ. του Διονυσίου Σολωμού (στο: Ανάποδα ψαλίδια, Αθήνα, Δίαυλος, 2012) και του Λορέντσου Μαβίλη (για τη “Λεονώρα” του Μπύργκερ).

Κοκόλης, Ξ. 2001. Ο μεταφαρστής Σεφέρης: αρνητική κριτική, Αθήνα, Καστανιώτης.

Λέτσιος, Βασίλης. Μελέτες για το μεταφραστικό έργο των Επτανησίων, π.χ. για τον Διονύσιο Σολωμό («Ο Διονύσιος Σολωμός ως μεταφραστής των ποιητικών μορφών», Κερκυραϊκά Χρονικά, 2017), τον Ιάκωβο Πολυλά (“Η μετάφραση της Τρικυμίας του Σαίξπηρ από τον Ιάκωβο Πολυλά”, Ζητήματα νεοελληνικής φιλολογίας. Μμήμη Ξ. Κοκόλη, 2016), τον Λορέντσο Μαβίλη (“Μετάφραση και μετρική: Λορέντσος Μαβίλης”, Ελληνικότητα και ετερότητα, 2016). Επίσης, για το μεταφραστικό έργο του Σεφέρη (για το “Φονικό στην εκκλησιά” στον Πόρφυρα), του Παπατσώνη (επισκόπηση ποιητικών και θεατρικών μεταφρασμάτων στο Φρέαρ) κ.λπ.

Παλαμάς, Κ. [από την Ξανατονισμένη μουσική, 1930 στα Άπαντα, Αθήνα, Μπίρης, τόμος 11, και άλλες αναφορές στους τόμους 14 και 8]

Σεφέρης, Γ. 1972. Άσμα ασμάτων. Μεταγραφή, Αθήνα, Ίκαρος, α’ δημ. 1965.

Σεφέρης, Γ. 1975. Η Αποκάλυψη του Ιωάννη. Μεταγραφή, Αθήνα, Ίκαρος, α’ δημ. 1966.

Σεφέρης, Γ. 1978. Αντιγραφές, Αθήνα, Ίκαρος, α’ δημ. 1965.

To μάθημα έχει τη μορφή διάλεξης, η δομή της οποίας βασίζεται κατά μεγάλο μέρος στο διάλογο με τους φοιτητές, στις απορίες και τα σχόλιά τους. Ανάγνωση θεωρητικών (κριτικών) κειμένων και λογοτεχνικών μεταφρασμάτων και σχολιασμός, ανάλυση, ερμηνεία τους.

Ναι, όπου χρειάζεται.

Γραπτή πρόοδος: α) θεωρητικά (κριτικά) κείμενα, β) λογοτεχνικά μεταφράσματα. Ερευνητική εργασία για θέματα κριτικής λογοτεχνικής μετάφρασης. Οι φοιτητές ενημερώνονται για τον τρόπο εξέτασης και αξιολόγησης από υλικό αναρτημένο στο e-class.